Spravljanje municije - Šta nam donosi predloženi Zakon o oružju i municiji?


Vlada Republike Srbije je 30. decembra 2014. godine dostavila predlog Zakona o oružju i municiji Narodnoj skupštini Republike Srbije,  koji možete preuzeti na linku:  http://www.parlament.gov.rs/upload/archive/files/lat/pdf/predlozi_zakona/4826-14%20lat.pdf .

Članovima 20 i 21. predloženog zakona definiše se nabavljanje i spravljanje municije:

Član 20.

"Municija za oružje iz kategorije B i C, osim onesposobljenog, može se nabavljati na osnovu izdate isprave o oružju.

Vlasnici oružja mogu nabavljati i držati municiju u kalibrima za koje imaju registrovano oružje, osim fizičkih lica kojima je izdata kolekcionarska dozvola".

Član 21.

"Članovi streljačkih i lovačkih organizacija koji imaju registrovano oružje iz kategorije B i koji su obučeni za rukovanje eksplozivnim materijama mogu, na osnovu rešenja nadležnog organa kojim im je odobreno spravljanje municije za sopstvene potrebe i potrebe njihovih streljačkih i lovačkih organizacija, spravljati municiju u skladu sa propisima koji regulišu nabavku, upotrebu, promet i smeštaj eksplozivnih materija.

Licima iz stava 1. ovog člana, nadležni organ će rešenjem zabraniti spravljanje municije za sopstvene potrebe i potrebe njihovih streljačkih i lovačkih organizacija, ukoliko se u postupku utvrdi da ne ispunjavaju uslove propisane ovim, odnosno drugim zakonom".

Prema Obrazloženju - razlozima za donošenje Zakona, ukinuto je, za sve vlasnike oružja, ograničenje količine municije koja se može nabaviti. Predloženo je da se municija može nabavljati neograničeno i to samo na osnovu oružnog lista, u kalibrima za oružje koje je registrovano. Prema Članu 18, ako vlasnik oružja poseduje kolekcionarsku dozvolu – može se nabavljati municija u svim kalibrima. Prema Članu 21, članovi streljačkih i lovačkih organizacija koji su vlasnici registrovanog oružja iz kategorije B i obučeni za rukovanje eksplozivnim materijama imaju pogodnost da, na osnovu rešenja nadležnog organa kojim je odobreno spravljanje municije, sami spravljaju municiju za sopstvene potrebe i potrebe streljačkih i lovačkih organizacija čiji su članovi. 

Dakle, postoji izbor: kupovina fabričke municije i/ili spravljanje sopstvene. Za one koji žele da se bave spravljanjem municije bitno je da se legalnim i savesnim vlasnicima oružja ovim zakonom to omogućava pod određenim uslovima. Predmet ovog članka je spravljanje sopstvene municije.

Šta se podrazumeva obučenošću za rad eksplozivnim materijama biće verovatno jasnije nakon analize podzakonskih akata koji bliže ili će bliže urediti ovu oblast po pitanju samostalnog spravljanja municije. U vezi s tim, već postoje određeni propisi kao što su Zakon o eksplozivnim materijama, zapaljivim tečnostima i gasovima*, Pravilnik o zaštiti na radu pri izradi eksploziva i baruta i manipulisanju eksplozivima i barutima** i drugi.

Za one nestrpljive, Zakon o oružju i municiji stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije”, a počinje da se primenjuje istekom godinu dana od dana stupanja na snagu ovog zakona. Znači, treba još dosta strpljenja.


Prikazani članovi Zakona daju pravni osnov da se u Srbiji razvija jedan vrlo interesantan i pomalo rizičan hobi jer se radi sa municijom, koji se, povezan sa posebnim odnosom prema oružju i municiji, može smatrati i nekom vrstom supkulture koju karakterišu zajednički stavovi određene grupe, samoorganizovanje na različite načine, karakterističan naziv ili nazivi, relativna trajnost i drugo. Za to su razvijeni posebni alati i pribori, uglavnom proizvođača sa one strane Atlantika (LEE, RCBS, Hornady, Lyman, Redding, Dillon, MEC i druge), a za komponente taj spisak je daleko duži.

Wikipedia "definiše" spravljanje municije terminima "handloading" - ručno punjenje ili "reloading" - prepunjavanje, kao proces samostalnog punjenja municije vatrenog oružja ili sačmene municije sjedinjavanjem komponenti metka (čaura, kapisla, barut i zrno), radije nego kupovine fabričke municije (izvor: http://en.wikipedia.org/wiki/Handloading). Osnovna razlika između handloading-a i reloading-a je prema tom izvoru u tome da što se u handloading-u koriste sve nove komponente dok se u reloading-u koriste ispucane-korišćene čaure, bilo da su za cevi sa olučenom ili neolučenom (sačmarice) cevi. U tom smislu, postoje različiti pristupi gde jedni handloading posmatraju kao nastojanje da se izradi što kvalitetnija municija dok kod reloading-a je akcenat dat na izradi što veće količine municije koja baš i ne mora da bude visokog kvaliteta, ali treba da, pre svega, bude funkcionalna. Kakve god da se prave razlike, suština može da se ogleda u razlozima za samostalno spravljanje municije, a od kojih se najčešće ističu sledeći: ušteda troškova, tačnost i brzina, prilagođavanje sopstvenim potrebama i lična satisfakcija.

Kakve će se uštede napraviti, zavisi i od cena komponenata na tržištu. U zemljama gde je prepunjavanje municije dosta razvijeno, troškovi mogu da se umanje i za više od 60 posto (izvor: http://www.alliantpowder.com/getting_started/why_reload/). Preciznost i grupisanje pogodaka je svakako prisutno ako se uzme u obzir da i vrhunski strelci sami pune svoju municiju. Municija se prilagođava konkretnom oružju i strelcu, a vrhunsko je zadovoljstvo kada se nešto kvalitetno napravi svojom rukom.

Kada se usvoji Zakon i počne da se primenjuje, otvoriće se nove mogućnosti za razvijanje streljaštva, lova i pravilnog odnosa prema oružju i municiji. Pravo na spravljanje-prepunjavanje municije je ujedno privilegija i odgovornost. Zloupotrebe su uvek moguće, ali to zavisi i od razvijenosti svesti pojedinca o tome kako se shvata ta privilegija i, naravno, dosledne primene zakona nadležnih državnih organa. Nadam da ovaj članak neće ostati usamljen samo zbog toga što zakonski nije omogućeno spravljanje - prepunjavanje municije. Sada je na redu Narodna skupština.

                                                                        To be or not to be continued...

Robert Kordik

* "Službeni glasnik SRS", br. 44/77, 45/85 i 18/89 i "Službeni glasnik RS", br. 53/93, 67/93, 48/94 i 101/2005 - dr. zakon
** "Službeni list SFRJ", br. 55/69)